کاربرد اصل کرامت انسانی در حقوق خانواده ایران با مطالعه تطبیقی در حقوق فرانسه

چکیده کرامت انسانی و حقوق خانواده همواره به عنوان دو محور بحث در خانواده مطرح می باشد. کرامت انسانی ویژگی ذاتی آدمی است، به گونه ای که هر انسانی موجودی کرامت مند است و سزاوار است به این بعد از ذات انسان توجه ویژه ای شود. اگرچه کرامت انسانی امروزه در کانون توجه جهان قرار گرفته است اما همه رویکردها در قانون گذاری با کرامت انسانی همراه نمی باشد. از آنجا که استواری کل نظام حقوق خانواده بر ویژگی کرامت انسانی از اولویت بیشتری برخوردار است، لذا در این نوشتار سعی شده تا به بررسی نقش کرامت انسانی در حقوق خانواده ایران و فرانسه پرداخته شود. فرضیه های اصلی در این پژوهش مبتنی بر این است که بنیاد های کرامت انسانی عبارت است از خود آگاهی، خود آئینی، خود الزامی و خود انگیختگی و اینکه کرامت انسانی در حقوق خانواده هم نقش ایجابی دارد و هم نقش سلبی. در بررسی رابطه بین این دو به مطالعه اصل کرامت انسانی از دیدگاه اسلام و غرب و مطالعه حقوق خانواده ایران و فرانسه پرداخته ایم. نوآوری این پژوهش در شناخت اصل کرامت انسانی و کاربرد این اصل در حقوق خانواده میباشد، در این پژوهش ما مجموعه ای از قواعد و اصول حقوق خانواده ایران و فرانسه را با اصل کرامت انسانی تطبیق داده ایم. یافته های این تحقیق حاکی از این است که میان کرامت انسانی و حقوق خانواده باید رابطه متقابل وجود داشته باشد و قانونگذاران در حقوق مربوط به خانواده باید با توجه به اصل کرامت انسانی و شأن انسانها قوانین را تدوین کنند و متوجه این مسئله باشند که اخلاق و رعایت کرامت انسانی در خانواده بسیار مهمتر از اجرای قوانین حقوقی در این نهاد حساس می باشد. واژگان کلیدی : کرامت انسانی، حقوق خانواده، حقوق ایران، حقوق فرانسه